ДЕТСКО-ЮНОШЕСКАЯ СПОРТИВНАЯ ШКОЛА

В подчинении Министерства Образования Азербайджанской Республики

Адрес: город Агстафа, улица Мамедамина Расулзаде, 96

Телефон: (022) 225-10-45

Деятельность Центра ведется в следующих направлениях:

-    Футбол

-    Гандбол

-    Вольная борьба

ДЕТСКО-ЮНОШЕСКАЯ СПОРТИВНАЯ ШКОЛА

В подчинении Министерства Образования Азербайджанской Республики

Адрес: город Агдаш, улица Вагифа, 104

Телефон: (050) 530-33-00

Деятельность Центра, основанного в 1964 году, ведется в следующих направлениях:

-  Футбол

-  Волейбол

-  Вольная борьба

-  Бокс

Abbas Səhhət

YAY SƏHƏRİ

(Od tutub qırmızı atəşlə…)

Od tutub qırmızı atəşlə yenə yandı üfüq,

Şəfəqin qırmızı rəngilə işıqlandı üfüq.

Bir qədər çaydan uzaq, od qalamış dağda çoban,

Oyadır öz sürüsün otlaya yaylaqda çoban.

Yumuşaq göy çəmənin üstə düşüb şeh gecədən,

İsti yoxdur, hələ var bir balaca meh gecədən.

Ağ dumanlar ucalır göy  üzünə dağlardan,

Çox sərindir havası, keçmə bu yaylaqlardan.

Gün çıxır, göydə bulut qırmızı rəngə boyanır,

Kəndlilər çox yorulub, uykudan indi oyanır.

Pəyədən mal-qaranı bəzi çıxardır qırağa,

Bəzi səhrayə gedir işləməyə, bə'zi bağa.

Abbas Səhhət

YAY SƏHƏRİ

(Əkinçilər, - yay gecəsiydi kənddə...)

Əkinçilər, - yay gecəsiydi kənddə,-

Yorğun-arğın yeni çimir etmişdi.

Arvad, uşaq xırmanlarda, həyətdə

İşdən qurtarmış, uykuya getmişdi.

Birdən xoruzlar hinlərdə banladı,

Qarı nənə sübh olduğun anladı.

Səs eylədi,-oyandı oğlu, əri,  

Əsnəyərək qalxdı yataqdan bular,

Çağırdılar nökərləri, rəncbəri,

Oyandılar səsə qohum-qonşular.

Azan səsi gəlir minarələrdən,

Çıxır çölə xəlayiq darələrdən.

Böyük-kiçik, rəiyyət, xanım, ağa

Yapışdılar hər biri bir peşəyə:

Gəlin gedir inəkləri sağmağa,

Odun gətirməyə nökər meşəyə,

Biri gedib ələf tökür kəllərə,

Biri baxır xırmandakı vəllərə.

Günəş çıxır, dağdan uçur dumanlar

Həvəslə istinin, tozun içində

Çalışırlar bu bir yığın insanlar

Xırmanlarda, tarlalarda, biçində.

Bu zəhmətlər şərh olunmaz, uzundur,

İnsaniyyət həp bunlara mədyundur.

Abbas Səhhət

VƏTƏN

Könlümün sevgili məhbubu mənim

Vətənimdir, vətənimdir, vətənim.

Məni xəlq eyləmiş əvvəlcə xuda,

Sonra vermiş vətənim nəşvü nüma.

Vətənim verdi mənə nanü nəmək,

Vətəni, məncə, unutmaq nə demək?!

Anadır hər kişiyə öz vətəni:

Bəsləyib sinəsi üstündə onu.

Südüdür kim, dolanıb qanım olub,

O mənim sevgili cananım olub,

Saxlaram gözlərim üstə onu mən.

Ölərəm əldən əgər getsə vətən.

Vətənin neməti nisyan olmaz,

Naxələflər ona qurban olmaz.

Vətən-əcdadımızın mədfənidir.

Vətən-övladımızın məskənidir.

Vətənin sevməyən insan olmaz.

Olsa, ol şəxsdə vicdan olmaz.

Abbas Səhhət

TÜLKÜ VƏ QURD

Tülkü gəzəndə yıxılıb nagəhan,

Bir quyuya düşmüş idi bir zaman.

Torpağa sürtmüşdü üzün, həm gözün,

Qurtara bilməzdi ölümdən özün.

Düєdü qəzadan ora qurdun yolu,

Baxdı ki, görsün quyu boşdur, dolu.

Tülkü onu gördü, salam eylədi,

Ağladı, yalvardı belə söylədi:

-Qurd lələ, səndən edirəm iltimas,

Sən məni bu təhlükədən qıl xilas.

Qurd dedi:-Çox-çox yanıram halına

Xatirim aşiftədir əhvalına.

Bilmirəm axşam edəcəksən necə?

Sübh açaçaqsan nə sayaq bu gecə?

Tülkü dedi:-Çox sağ ol, ey qurd lələ,

Boş danışıqdan nə yetər hasilə?

Sən belə hərgah mənə qəmxar isən,

Halıma rəhmin gəlib ağlar isən,

Bir qədər ip tap mənə qıl iltifat,

Ver mənə bir növ ilə burdan nicat,

Yoxsa ki, etməz quru söz iktifa,

İş gərək olsun nə əbəs iddia.

Abbas Səhhət

TƏNBƏL

Çox yatma, dur, a tənbəl,
Yatsan olar iş əngəl.
Gün dağlara yayıldı,
Hər bir yatan ayıldı.

Yar-yoldaşın səhərlər,
Tez məktəbə gedərlər.
Sən çəştədək yatırsan,
Pal-paltarın atırsan.

Xeyrü şərin qan, oğlum,
Öz halına yan, oğİum!
Bir azca himmət eylə,
Bir azca qeyrət eylə!
Hər kim dilər şad olsun,
Getsin çalışqan olsun!

Abbas Səhhət

SƏRÇƏ VƏ QIRĞI

Sərçəni bir qırğı edərkən şikar,

Bir tələyə oldu qəzadan düçar.

Cütçü görüb tutdu onu ol zaman,

Qırğı gəlib naləyə etdi fəğan,

Söylədi: “Rəhm eylə, məni qıl xilas,

İcz ilə səndən edirəm iltimas.

İstər idim ovlamağa sərçəni,

Sən niyə nahaq yerə tutdun məni?

Verməmiєəm mən ki, xəsarət sənə

Sən də dəxi vermə əziyyət mənə”.

Cütçü baba böylə deyib qeyznak,

Eylədi ol qırğını ol dəm həlak.

Xalq ilə hər kəs necə rəftar edər,

Haqq onu ol dərdə giriftar edər.

Yaxşılığa jaxşı cəzalar alar,

Pisliyə həm dürlü əzalar alar.

Səy elə əxlaqını qıl xübtər,

Xülqi-həsən sahibi ol, ey pəsər.

Abbas Səhhət

QUŞLAR

Quşlar, quşlar, a quşlar!
Qaranquşlar, a quşlar!
Cəh-cəh vurun burada,
Gah yerdə, gah yuvada.

Qonun bu tək budağa,
Çox getməyin uzağa.
A quşlarım, getməyin,
Məni qəmgin etməyin!

Quşlar, neçin gedirsiz?
Yoxsa ki, seyr edirsiz?
Quşlar uçdu, əkildi,
Vay, səsləri kəsildi!

Bir səs gəlir uzaqdan,
Men dinlərəm bayaqdan:
Söylə ki, qış yavuqdur,
Sizin yerlər soyuqdur.

Var isticə ölkələr,
Qışda bizə xoş gələr.
Səbr eylə, qoy yaz olsun,
Bir qar, yağış az olsun!

Sovqat gətirər quşlar,
Sizə gözəl mahnılar. 

Abbas Səhhət

QARIŞQA VƏ MİLÇƏK

Dedi bir gün qarışqaya milçək:

-Sən zirəksən və ya ki, mən zirək?

Hara mən istəsəm uçub gedərəm,

Özümə hər yeri yuva edərəm.

Hər xörək üstünə qonub yeyərəm,

Səndən artıq hünərliyəm deyərəm.

Məni hərgah ki, qovsalar, qaçaram,

Uçmağa onda qol-qanad açaram.

Qanadım vermiş ixtiyar mənə,

Yoxdur əsla qəmim, nə var mənə?

Xörəyimdir həmişə amadə,

Kim yaşar mən kimi bu dünyadə?

Xabgahım hərirü dibadır,

Mənzilim bəzmi-şahu paşadır

Yoxdur əsla nə hörmətin, nə yerin.

Söylə, ağa, nədir sənin hünərin?

Dedi qarışqa:-Kəs daha sözünü,

Bəsdir az tərif eylə öz-özünü.

Yay günü yığmayanda mayəhtac,

Qış olanda, odur, qalarsan ac,

Çəkərəm yayda mən əgərçi cəfa.

Sürərəm qış zamanı leyk səfa.

İşdən ötrü ki, getmədi tənbəl.

İşinin axırı olar əngəl.

Çəksə hər kim ki, bir qədər zəhmət.

Olar, əlbəttə, aqibət rahət.