Abbas Səhhət

İLK BAHAR

Gəldi martın doqquzu,

Bayram etdik novruzu.

Qar əridi, yox oldu,

Çaylarda su çox oldu.

Dağlar, çöllər dişərdi

Novruzgülü göyərdi.

Gecə-gündüz tənləşir

Hava hərdən çənləşir.

Dağa qalxır dumanlar,

Tez-tez yağır leysanlar.

Yüngül, sərin meh əsir.

Yağnuru birdən kəsir.

Aralanır bulutlar,

Təravətlənir otlar.

Düşür günün ziyası,

Artır yazın səfası.

Göy üzündə bir qəşəng

Tağ görünür yeddi rəng

Gözəl qövsi-quzehlər,

Qəlbə verir fərəhlər.

Quşlar ötür çöllərdə,

Ördək üzür göllərdə.

Əsir isti küləklər,

Uçur qazlar, ördəklər.

Yarpaqlanır ağaclar,

Yaşıllanır yamaclar.

Seyrə çıxır uşaqlar,

Göy çəməndə oynaqlar.