İvan Andreyeviç Krılov

QARTAL VƏ KÖSTƏBƏK

Tərcümə edəni Abdulla Şaiq

Uzaqlardan bir Qartal dişisilə bərabər,

Gəldilər, bir meşədə yaşamaq istədilər.

Uca palıd başında bəyəndilər bir budaq,

İstədilər о yerdə ömürlük yuva qurmaq.

Fikirləri yazçağı bala becərmək idi,

Anlayınca bu fikri Köstəbək bax nə dedi:

-Yaşamağa sizinçün bu palıd heç yaramaz!

Onun kökü çürükdür, etibar etmək olmaz!

Çox çəkməz, başaşağı yuvarlanar bu ağac,

Böylə ağacda yuva tikməyə nə ehtiyac!

-Qartal da Köstəbəkdən öyrənərmi məsləhət?

Məndə ovçu gözü var, sönər bu şan, bu şöhrət.

Вахın onun özünə, biçiminə, ah, bu nə?

Köstəbək də qarışır padşahların işinə.

Saymayaraq sözünü о quşların soltanı,

Çalışaraq budaqda tikdilər о yuvanı.

Artıq dişi Qartalın yeni bir mənzili var,

Bəxtiyardır, yanında civildəşir balalar.

Caynağında gözəl ov, Qartal bir səhərçağı,

Yuvasına enməyə şığıdı başaşağı.

Gördü yıxılmış ağac, ailəsi qırılmış,

Həzin-həzin inlədi: - Məni yıxdı bu yıxış.

Məsləhətə baxmadım, о qürurum və qəza

İşlədi öz işini, verdi amansız cəza.

Dinləmədim sözünü, kim deyər, bir Köstəbək,

Verər gözəl məsləhət, doğru sözə nə demək?!

Yuvasından Köstəbək dedi: - Həqir sanaraq,

Bəyənmədin fıkrimi, mən yuvamı bu torpaq

Altında qazdığımdan, bu neçə ildən bəri,

Sağlamdır, ya çürükdür, bilirəm bu kökləri.