EŞŞƏK VƏ BÜLBÜL
İvan Andreyeviç Krılov
EŞŞƏK VƏ BÜLBÜL
Tərcümə edəni Abdulla Şaiq
Bülbülü bir çəməndə gördü Eşşək,
Dedi: - Dostum, eşitmişəm gerçək.
Musiqi işlərində mahirsən,
Bəstəkar, həm də adlı şairsən,
Oxu, mən dinləyim о sənətini,
Bülbülüm açdı öz məharətini.
Vurdu cəh-cəh, şaqırdadı zildən.
Min bir ahəngə başladı yenidən.
Ney kimi səs uzaqlara çəkilir,
Qırmadır, sanki ormana səpilir.
Dinləyir nəğməni işıq pərisi.
Susdu el, susdu quşların da səsi.
Sürü yatdı, çoban ki, dinlərdi,
Arabir zövq alıb gülümsərdi.
Başqa ahəngə uydurub səsini,
Bülbül artıq bitirdi nəğməsini.
Yeri burnu ilə qoxlayıb Eşşək,
Dedi: - Mahirsən, ey gözüm, bişək.
Çox təəssüf, bizim xoruzlarla
Dostluğun yox - budur səsində bəla.
Görüş onlarla, dostluğu qat sən,
Musiqi dərsini bir az öyrən!
Eşidincə bu hökmü о bülbül,
Batdı dərdə-qəmə, bulandı könül.
Qanad açdı, о yerdən oldu uzaq,
Cahil insan hökm verər bu sayaq.