İvan Andreyeviç Krılov

BÜLBÜLLƏR

Tərcümə edəni Mirmehdi Seyidzadə

Bir ovçu bülbülləri tutdu saldı qəfəsə,

Nəğməkarlar oxuyub verdi burda səs-səsə.

Bülbüllər istəyirdi gəzsin çəməndə, bağda,

Zindanda qəlb açılmır, olmayır oxumaq da.

Əlac yoxdu, bəzisi dərddən gəlib fəğanə,

Bəzi də darıxmaqdan oxuyurdu təranə.

Үassаr - bacarıqsız, fərsiz

Bülbüllərin içində biri lap darıxrdı,

Yardan ауrı düşmüşdü, məhbəs onu sıxırdı.

Qan-yaş töküb qəfəsdən baxırdı çəmənlərə,

Gecə-gündüz batırdı zavallı quş kədərə.

Birdən düşünüb dedi: - Fikirdən bir şey çıxmaz,

Axmaq tökər göz yaşı, ağıllını qəm sıxmaz.

Çətinlikdən çıxmaqçün axtarar əlac tapar,

Məhbəsdən qurtarmağa mənim bacarığım var.

Ətimizi yeməkçün ovçu tutmayıb bizi,

О dinləmək istəyir qəlb açan nəğməmizi.

Mən ovçuya oxusam könülaçan nəğmələr,

Səsim təsir eyləyər, nəğməmdən xoşu gələr.

İnsaf edib buraxar məni dəmir qəfəsdən,

Azadlığa çıxaram, qurtararam məhbəsdən.

Bülbül belə düşündü, ucaltdı şən səsini

Səhərdən-axşamacan oxudu nəğməsini.

Bu tədbirin nəhayət çox pis oldu təsiri,

Qurtarmadı bəladan, əsarətdən əsiri.

Pis oxuyan quşları ovçu eylədi azad,

Onlar uçdu çəmənə könülləri oldu şad.

Mənim yazıq bülbülüm oxuduqca qəfəsdə,

Ovçu onu daha bərk saxlayırdı məhbəsdə.