Abbas Səhhət

VƏTƏN

Könlümün sevgili məhbubu mənim

Vətənimdir, vətənimdir, vətənim.

Məni xəlq eyləmiş əvvəlcə xuda,

Sonra vermiş vətənim nəşvü nüma.

Vətənim verdi mənə nanü nəmək,

Vətəni, məncə, unutmaq nə demək?!

Anadır hər kişiyə öz vətəni:

Bəsləyib sinəsi üstündə onu.

Südüdür kim, dolanıb qanım olub,

O mənim sevgili cananım olub,

Saxlaram gözlərim üstə onu mən.

Ölərəm əldən əgər getsə vətən.

Vətənin neməti nisyan olmaz,

Naxələflər ona qurban olmaz.

Vətən-əcdadımızın mədfənidir.

Vətən-övladımızın məskənidir.

Vətənin sevməyən insan olmaz.

Olsa, ol şəxsdə vicdan olmaz.