İsmayıl İmanzadə
İSMAYIL İMANZADƏ
ÇƏPİŞ Ay çəpiş,dəcəl çəpiş Qaç yanıma gəl çəriş. Çöldə qardı,şaxtadı Hələ yaz uzaqdadı. Keç evimizdə qızın, Qoy uzansın buynuzun. De, ot verim,su verim? Əl-üzünü yu ,verim. Aynabənddə durma ha, Güzgümüzü qırma ha… Qulağından gəl çəkim, Bir az mələ əl çəkim.
|
ÇOBAN Çobanın tütəyi var, Sürüsü,köpəyi var. Siz deyin,ay uşaqlar, Onun ayrı nəyi var? - Yapıncısı,çomağı… - Kəhər atı,papağı. - Örüş yeri,dəyəsi… Düz tapdınız,deməli Çobandır allı - güllü Yaylaqların yiyəsi.
|
DAŞ Nərdivandı,sütundu - Qaladı,səngərdi daş. Düşmənin qarşısında Qaya şəklinə düşən Bir igid əsgərdi daş. Dağ -dağa söykənəndə Sərhədd keçilməz olur. Vətən kimi,yurd kimi Daş da kiçilməz olur.
|
GERBİM, HİMNİM, BAYRAĞIM Sərvətimdi,varımdı Yenilməz vüqarımdı. Andım,iftixarımdı - Gerbim,himnim,bayrağım. Sinəmdəki bu həvəs, Şəhid qanına əvəz. Aləmə salıbdı səs - Gerbim,himnim,bayrağım. Ana Kürdü,Arazdı Vəsf eləsəm də azdı. Çiçək ətirli yazdı, Gerbim,himnim,bayrağım. Varlığımdır,səddimdir Basılmaz sərhəddimdir. Səsim,imzam,xəttimdir - Gerbim,himnim,bayrağım. Kərəzdi,Savalandı Ürəyimdəki qandı. Anam Azərbaycandı - Gerbim,himnim,bayrağım.
|
BİZİM ARX Bu arxla gör necə də Şırıl - şırıl su gəlir. Bu arxdan yarpız ətri, Çiçək qoxusu gəlir. Başı qarlı dağların İşıltısıdır bu dağ. Mürgülü qönçələrin Mışıltısıdır bu dağ. Yaz gələndə budaqda Zərif yarpaq bitirir. Yamyaşıl tarlalara Təzə nəfəs gətirir. Dumduru sularıyla Süfrələrə dad verir. Bağ - baxçaya dirilik, Torpağa həyat verir.
|
MİNGƏÇEVİR Sən mənim ən sevimli, Ən əziz şəhərimsən. Aylı-ulduzlu gecəm, Günəşli səhərimsən. Böyüyüb boy atmısan Bozdağın qucağında. Yurdumun nəfəsi var Odunda,ocağında. İşığın tükənməyən Ən böyük sərvətindir. Ana Kür sinəndəki Ülvi məhəbbətindir. Gözəllik məskənisən, Bir aləmdir dənizin. Yaxın - uzaq ellərdə Gəzir söhbətin,sözün. Əzizləyir adını Ulu Kərəzim,Dirim. Nur timsallı nağılsan, Gözəl Mingəçevirim.
|
LÖVHƏ Şimşək çaxdı,elə bil Göylər alışdı yandı. Sal qayalar titrədi, Buludlar çalxalandı. İslandı bircə anda Çəmən-çiçək,dağ-dərə. Gölləndikcə damlalar, Səs düşdü gədiklərə. Anlar ötdü… yer üzü Boyananda təzədən Günəşin işığına, Döndü ana təbiət Əlvan göy qurşağına. |
KƏPƏNƏK Uzaqdan boylananda Elə bildim çiçəkdi. Bir az yaxına gəlib, Gördüm ki,kəpənəkdi. İstədim tutam onu, Uçub getdi uzağa. Qaldım şehli çəməndə Dalınca baxa - baxa. Zərif qanadlarında Əlvan xalları vardı. Elə bil ki. məni də Özü ilə apardı. |
GİCİRTKƏN Bitir çay qırağında, Bağda,yaşıl talada. Yüz dərdin dərmanıdır, Düşür hər zaman yada. Balaca yarpaqları, Nəmnazik gövdəsi var. Ancaq nə «boy-buxunu», Nə də ki,kölgəsi var. Günəşin şüasına Nişan verməz yerini. Toxunanda dalayır Adamın əllərini… |
AZƏRBAYCAN BAYRAĞI Savalandı,Kəpəzdi Şöhrəti eldə gəzdi. Dağ kimi yenilməzdi - Azərbaycan bayrağı. Üç rəngi üç yozumda, Dil açıbdı yazımda. Dalğalanır arzumda - Azərbaycan bayrağı. Ay - ulduzu tamaşa, Vətənimlə baş - başa. Səs salıb dağa - daşa - Azərbaysan bayrağı. Keçib oddan,alovdan Köksünə çilənib qan. Başım üstədir hər an - Azərbaycan bayrağı. Haqqın dönməz yoludur, Müqəddəsdir,uludur. Azadlıq simvoludur - Azərbaycan bayrağı. |
GÜNƏBAXAN Sinəsi qapqaradır, Ləçəkləri sapsarı. Ovuc-ovuc tumu var, Nə buğdadır,nə darı. Dan yeri qızaranda Al şəfəqə boyanır. Elə bil ki,günəşlə Bir yatıb,bir oyanır.
GÜNƏŞ
Doğulur dan yerindən,
Göy üzünü dolaşıb
Axşamlar batır günəş.
Gecələr sübhə kimi
Üfüqdə mürgüləyir,
Dincəlib yatır günəş.
|
ULDUZLAR Ulduzlar gecə vaxtı Göz açır göy üzündə Körpə tumurcuq kimi. Kim asıbdı onları Görəsən asimandan, Bir topa muncuq kimi? |