Mir Sabir
MİR SABİR
(1935)
ÜLKƏR Səhərdən bəri Yağış yağırdı. Ülkər otaqdan Çölə baxırdı. O, birdən dönüb Söylədi: - Nənə, Bəs günəş hanı De görüm mənə? Görmürsən, bala, Hava qaralmış. Günün üzünü Buludlar almış. – Yox, yox, ay nənə; Bilirsən nə var? Günəş gizlənib, Yoxsa islanar.
|
KOMPAS Saat kimi olsa da, Saatdan vardır fərqi. O, göstərir Şimali, Cenubu, Qərbi, Şərqi. Hər kəs qalın meşədə Azıb yolu tapmasa, Görəcək hər bir şeyi Baxan kimi kompasa. Onsuz dənizdə, göydə Heç yana getmək olmaz. Təyyarənin, gəminin Görən gözüdür kompas.
|
YOX OLDU Qapı açılan kimi Külək evə soxuldu. Salıb yerə güldanı, Birdən-birə yox oldu. Baxıb balaca Süsən Dedi: - Nənə, görürsən? Sınan güldanı görcək, Qorxudan qaçdı külək.
|
SÜSƏN Şəkil çəkməyi Çox sevir Süsən. Karandaş, kağız Düşmür elindən. Qız alma şəkli Çəkir hər zaman. Çünki almanı Xoşlayır yaman. |