Gülərin nağılları
Hicran Hüseynova
GÜLƏRİN NAĞILLARI
***
Bir dəfə anası Gülərə “Sərçənin nağılı”nı danışır. Diqqətlə qulaq asan qız sərçənin tikanı çörəyə, çörəyi qoyuna, qoyunu gəlinə dəyişdiyinə təəccüblənsə də dinmir. O yerdə ki, sərçə gəlini saz çalan oğlana verib əvəzində saz alır, Gülər dözməyib əsəbiliklə qışqırır: “Ana, gəlin pul deyil axı?”
***
Bir gün kiçik qardaşı evi töküb- töküşdürəndə anası deyir:
- Gülər, bəlkə bu oğlanı aparıb qaytaraq, bizi çox incidir?
Gülər təəssüflə:
- Ana, onu daha qaytarmazlar, biz onu yandırmışıq axı, - deyir.
Bu, balaca Əlinin bir həftə əvvəl barmağını elektrik sobasına toxundurub yandırdığına işarəydi.
***
Anası Gülərə deyir:
- Gülər, bir həftədən sonra toy olacaq, dəcəllik eləməsən, sakit otursan, səni də toya aparacağıq.
Gülər bir- iki gün toya getmək xətrinə çox intizamlı olur. Bundan istifadə edən anası hər dəfə “toy olacaq” deyib, dolu boşqabları zorla ona yedizdirir. Nəhayət, bir gün yeməyi ən çətin iş hesab edən Gülər boşqabı görən kimi anasını qabaqlayıb qışqırır:
- Ana, mən toya getmək istəmirəm!
***
Bir dəfə anası Gülərə yeni bir nağıl öyrədir- Şəngülüm, Şüngülüm və Məngülümün nağılı. Qızcığaz nağılı maraqla dinləyir, ən çox da keçinin mahnısını. Lakin sonda keçinin canavarın qarnını yırtıb balalarını xilas etməsi ona çox qəribə gəlir:
- Ana, daha keçinin balaları əzilib də canavarın qarnında, çıxarıb neyləyəcək?
***
Anası görür ki, Gülər döşəməni xırıltı ilə gəmirib üzə çıxmaq istəyən siçovullardan çox qorxur, odur ki, onu ürəkləndirmək üçün deyir:
- Qorxma, qızım, mən o siçovulların atalarını yandıraram.
- Hə, ana, düz deyirsən, belə möhkəm səs çıxaran elə ataları olar, - deyə Gülər bir az fikirləşib cavab verir.