SAMUİL MARŞAK

Axmaq siçan balasının nağılı

(Tərcüməçi Fikrət Sadıq)

Axşam, körpə balasına

Layla çaldı ana siçan:

-Sənə qazmaq, şam qırığı

Verəcəyəm əgər yatsan.

Bala dedi: - Yatmaq nədir,

Sənin səsin çox incədir.

Yuxum qaçır, civildəmə,

Axtar bir dayə tap mənə.

Yazıq ana çıxdı yola,

Çağırdı: - Ay ördək xala,

İşim düşüb, bir bizə gəl,

Bir layla de, yatsın dəcəl.

Layla çaldı ördək xala:

-Qa-qa, yatsın mənim balam.

Ona tırtıl gətirəcəm,

Qa-qa, yatsın mənim bircəm.

Siçancığaz bəyənmədi

"Çox yorğundur səsin" - dedi.

"Elə qa-qa, elə qa-qa,

Yuxum qaçdı dinmə daha..."

Ora-bura qaçdı ana

Qurbağanı dayə tutdu.

Bəlkə sənə qulaq asa,

Sən layla çal, sən ovundur.

Qurbağa da layla dedi:

- Gəl ağlama, bala, - dedi.

Yuxu gəlsin gözlərinə

Ağcaqanad verrəm sənə.

Gör nə dedi bala siçan:

- Darıxdım ay aman, dayan!

Səsin batsın sənin, qurr-qurr,

Heç belə də layla olur?

Ana siçan durub qaçdı,

Donuza da ağız açdı:

- Bir bizə gəl, donuz xala,

Dəcəlimi sən yırğala.

Xırxır səsli donuz, zildən

Layla çaldı, gəl görəsən:

- İki yerkökü verərəm,

Yumsan iki gözünü sən.

Uyumadı siçan bala

Dedi: - Bəsdir, donuz xala,

Xırıldayır hey - nəfəsin

Nə kobuddur sənin səsin!

Bir at gördü ana siçan:

Buyur bizə, ay qonşucan.

Bir layla çal, bu inada

Bəlkə, səni görüb yata.

At fınxırdı, at kişnədi:

- Qəşəng balam, yuxla - dedi -

Yatsan, sənə pay da çatar,

Gəl, bir kisə çovdar apar.

Siçan dedi: - Nahaq yerə

Yorma özünü bir belə.

Dünyada səndən eybəcər

Layla çalan yoxdur hələ.

Ana siçan çox vurnuxdu,

Gölə çatanda duruxdu:

- Durnabalığı, bizə gəl,

Bir layla çal, yatsın dəcəl.

Balığın da laylasından

Uyumadı bala siçan,

Belə səssiz açıb-yumar

Bu ağzını haçanacan?!

Siçancığaz acı-acı

Dedi: - Bəsdir, balıq bacı,

Eşitmirəm sözlərini,

Yuxu tutmur gözlərimi.

Ana siçan durub qaçdı,

Məstana da ağız açdı:

- Məstan xala, bizə gedək,

Bir layla da sən de görək.

Yaxınlaşdı pişik xala

Şirin layla çala-çala:

- Miyo-miyo, şirin balam,

Yat, yuxusu dərin balam.

Axmaq siçancığaz dedi:

- Nə gec gəldin, pişik xala,

Nə həzinmiş sənin səsin,

Nə gözəlmiş sənin laylan.

Birdən-birə səs kəsildi...

Ana siçan qaçıb gəldi.

Gördü balası qeyb olub,

Oba köçüb, yurdu qalıb.