Korney Chukovski

MİLÇƏK-VİZİLÇƏK

(Tərcümə edəni Teymur Elçindir)

 

Milçək, Milçək Vizilçək,

Qarnı qızılı dibçək,

 

Pul tapdı bir düzəndə

Başaşağı gəzəndə,

 

Yolu bazara saldı,

Yekə samovar aldi:

 

"Gəlin, ay tarakanlar,

Qonaq olun, çayım var".

 

Yığıldı tarakanlar,

Boşaldı stəkanlar.

 

Süd gəldi böcəklərə,

Üç fincan içdi hərə,

Hamısı qoğal yedi:

 

Axı, bizim Milçəyin,

Milçəyin-Vizilçəyin

 

    Ad günü idi,

    Şad günü idi.

 

Qonaq gəldi birələr

Vizilçəyi görələr.

Çəkmə də gətirdilər

Uzunboğaz, dikdaban,

Düymələri qızıldan.

Qonaq gəldi Milçəyə

Şirindil Arı nənə,

Milçəyə-Vizilçəyə

Bal verdi qarı nənə

"Göyçək qız, kəpənək qız,

Mürəbbə yeyin.

Yoxsa, xoşlamırsınız.

Düzünü deyin".

 

Birdən qoca Hörümçək

BizimMilçəyi görcək

Tutub sürüdü küncə,

İstəyirdi yazığı

Əzişdirə ölüncə.

 

"Ay qonaqlar, görün bir

halımı,

Parça-parça doğrayın

zalımı.

Yedirtmişəm,

İçirtmişəm

sizi mən.

Bu axır nəfəsimdə

Məni buraxmayın tək,

Öldürməsin Hörümçək".

Amma Qurdlar, Böcəklər

qorxdular.

Özlərini künc-bucağa

soxdular:

Tarakanlar divanın,

Böcəklər nərdivanın,

Cücülər çarpayının

Altında gizləndilər,

Hərə bir yerə girdi.

Çünki heç kəs döyüşmək,

Dalaşmaq istəmirdi.

Çəkildilər lap geri,

Tərpənmədi heç biri.

 

Ölürsən, öl, Vizilçək,

Tez qurtar, bizdən əl çək.

Çəyirtkə

əsə-əsə

Lap balaca adam kimi,

Hopp elədi,

Topp elədi,

Düşdü kolun dalına.

Əsdi, əsdi,

Səsini kəsdi.

 

Zarafat etmirdi zalım Hörümçək,

Milçəyi kəndirlə sarıyırdı bərk,

Batırıb dişini qorxu-hürküsüz,

Haradansa gəldi bu vaxt

Balaca Ağcaqanad,

Əlində kiçik fanar:

Vızıldadı о ki var:

"Hani qatil? Hani bəs?

Qorxmuram pəncəsindən

Gəlsin, görüm onu mən".

Hörümçəyin yanında

Qılıncı çəkdi qından.

Birinci zərbə ilə

Baş üzüldü boyundan.

Ağcaqanad Milçəyin

Qoluna girdi,

Pəncərənin önünə

Çəkib gətirdi:

"Doğradım zülmkarı,

Öz qanına bələdim,

Səni azad elədim,

Indi də gəl, canım qız".

Evlənək biz, canım qız.

Cücü-mücülər bu vaxt

Ora-bura baxdılar,

Yerlərindən çıxdılar:

"Var olsun Ağcaqanad,

Ona yaraşır bu ad".

Yığışdı nur-böcəklər,

Yandı işıq-çiçəklər,

Bura sevinc də gəldi,

Keflər kökəldi.

 

Еу qırxayaqlar, qaçın,

Deyin çalğıçılara.

Gəlsinlər bura,

Oynayacayıq.

 

Çalğıçılar yüyürdülər,

Təbilləri döyürdülər:

Воm! Воm! Воm! Воm!

Milçək Ağcaqanadla

Rəqs eləyir dib-bi-dom.

Taxtabiti özündən çıxıb lap,

Ayağını yerə vurur tappatap.

Qaynaşırdı, Oynaşırdı

Böcəklər, pərvanələr,

Cücülər, nələr, nələr...

Şaxəbuynuz böcəklər,

Üstündə bər-bəzəklər,

Papaq yellədirdilər,

Kəpənəklərlə

Rəqs edirdilər.

Qızışdı ara,

Dara-ra, dara-ra.

Bütün cücü-mücülər

Rəqsə girdilər.

Camaat şadlıq edir,

Milçək xanım ərə gedir.

Qoçaq, igid bir zata –

Cavan Ağcaqanada.

 

Qarışqa lələ

Keçib varından –

Çarıqlarından

Arvadı ilə

Atılıb-düşür,

Cücülərə göz vurur:

 

"Ay cücülər, cücülər,

Canımı üzücülər

Nə qəşəngsiniz.

Dara-dara-dam,

Dara-dara-dam,

Nə göyçəksiniz".

 

Çəkmələr cırıldayır,

Dabanlar fırıldayır.

 

Səhərəcən böcəklər

Şadlıq eləyəcəklər:

Axı, bu gün Milçəyin,

Milçəyin-Vizilçəyin

 

Ad günüdür,

Şad günüdür.