Birinci hissəv                                                  

Ay balaca uşaqlar,

Sizə tapşırığım var:

Afrikaya getməyin,

Afrikada gəzməyin!

Afrikada var

Acgöz balıqlar.

Afrikada var

Qorillalar.

Afrikada var

Yekə timsahlar.

Sizi döyərlər,

Sizi yeyərlər, -

Heç vaxt tərslik etməyin

Afrikaya getməyin,

Uşaqlar.

Afrikada olur

Qaniçən quldur,

Bar-ma-ley.

Afrikada gəzir

Murdar, eybəcər,

Acgöz

Barmaley.

"Acam, acam" deyir,

Uşaqları yeyir.

Ata-ana danışır

Ağac altda mehriban.

Ata-ana danışır

Uşaqlarla bayaqdan:

"Afrika qorxuludur.

Bə-li, bə-li.

Vəhşilərlə doludur.

Bə-li, bə-li.

Bax, dəcəllik etməyin,

Afrikaya getməyin,

Uşaqlar, heç vaxt".

Axşam düşdü, günəş batdı,

Ata yatdı, ana yatdı.

Tanya,

Vanya durub yerdən

Afrikaya qaçdı birdən.

Afrikaya! Afrikaya!

Afrikada gəzdilər,

Xurmalardan üzdülər,

Ay can,

Afrika!

Aman, Afrika!

Mindilər kərgədana,

Qoymadılar dayana.

Ay can,

Afrika!

Aman, Afrika!

Qorilla çıxdı yandan,

Dedi о yan-bu yandan:

"Bax akula

Karakula

Ağzını açıb yaman.

Ac akula

Karakula

Ov gözləyir bayaqdan.

Yoxsa onun siz

Ağzına girmək istəyirsiniz".

"Qoy akula

Karakula

Yuxarı qalxsın.

Qoy akula

Karakula

Bir bizə baxsın.

Bil, akula

Karakula

Bizi görüncə,

Yumruqlarıq, təpiklərik

Onu ölüncə".

Qorxdu akula, batdı,

Suyun dibinə yatdı.

Sənə bu da azdır, az.

Ay akula - yaramaz!

Kimdir elə bataqlıqda yüyürən,

Gələ-gələ böyürən?

Begemotdur, begemotdur yüyürən,

Acığından böyürən,

Tanya,

Vanya gülə-gülə

Qıdıqladı bilə-bilə

Begemotun qarnını.

"Qarnına bax,

Burnuna bax,

Bir buna bax"

Begemot da dözmədi bu dəfə,

Qaçıb getdi piramida tərəfə.

Çox böyürdü,

Bağırdı,

Barmaleyi, Barmaleyi

Çağırdı:

"Barmaley,

Barmaley, Barmaley!

Tez gəl, ey,

Barmaley.

Burda var eybəcər uşaqlar,

Tez ol, ye, Barmaley, Barmaley".

İkinci hissə

Tanya-Vanya duruxdu,

Barmaleyi görüb qorxdu.

Odur gəzir

Afrikanı,

Səsi tutub dörd bir yanı:

"Qaniçənəm,

Zalımam,

Quldur

Barmaleyəm mən.

Acam, gərək yeyəm mən.

İstəmirəm

Nə marmelad,

Nə şokolad.

Bapbalaca

Lap balaca

Uşaqları

Verin, yeyim".

Dəhşətli gözlərindən od çıxır,

Dəhşətli dişlərini bərk sıxır,

Dəhşətli tonqal qurub, yandırır,

Dəhşətli sözlər deyib anqırır:

"Karabas! Karabas!

Qulaq as:

Gördünsə yemək,

Daha nə demək".

Uşaqlar qan-yaş tökür,

Ağlayır hönkür-hönkür

Barmaleyə yalvarırlar:

"Can Barmaley, rəhm et bizə,

And veririk canma.

Burax gedək evimizə,

Anamızın yanına.

Bir də, bir də qaçmarıq

Anamızın yanından.

Afrikaya, Afrikaya

Biz gəlmərik heç zaman.

Sevimli adamyeyən,

Dəymə, dəymə sən bizə,

Verək konfet, çay, qoğal,

Burax gedək evimizə".

Adamyeyən güldü çox,

Dedi: yo-o-ox...

Birdən

Tanya dedi:

"Vanya,

Bir bax göyə, təyyarəyə.

Odur gələn, o-dur, o-dur

Aybolitdir, bizim doktor".

Əziz doktor

Aybolit Gördü

Tanya-Vanyanı.

Elə bil ki, verdilər

Ona bütün dünyanı.

Qucaqladı

Tanyanı,

Qucaqladı

Vanyanı,

O güldü

Barmaleyə

Bu sözü deyə-deyə:

"Ey əzizim

Barmaley,

Canım, gözüm

Barmaley.

Uşaqları aç, burax,

Sevinək, şadlıq quraq".

Zalım tutdu

Ayboliti,

Oda atdı

Ayboliti.

Aybolit çox çığırdı.

Səsi güclə çıxırdı:

"Aman, yandım,

ay yandım,

Yaman yandım,

Vay yandım!

"Bizim yazıq uşaqlar

Gör nə günə düşüblər.

Palma altında onlar

Qorxudan büzüşüblər.

Barmaleyə baxa-baxa,

Göz yaşları axa-axa

Qalıblar.

Üçüncü hissə

Odur,

Nilin dalından

Qorilla gəlir,

Qorilla gəlir,

Timsahı da gətirir.

Əziz doktor

Aybolit

Sevinir daha,

Deyir

Timsaha:

"Zəhmət olmasa,

Tutun

Barmaleyi,

Udun

Barmaleyi.

Qoy acgöz

Barmaley

Balaca uşaqlara dəyə bilməsin,

Balaca uşaqları yeyə bilməsin".

Timsah birdən

Geri döndü,

Gülümsündü,

Ayağını

Yerə döydü,

topp elədi.

Barmaleyi,

О zalımı

Milçək kimi

hopp elədi.

Uşaqlar sevindilər,

Oynayıb-gülüşdülər.

Tonqalın ətrafmda

Çox atılıb-düşdülər:

"Bizi sən,

Bizi sən

Xilas etdin

Ölümdən.

Dərdimizi bildin sən.

Nə yaxşı ki gəldin sən.

Ah,

Əziz Timsah,

Timsahın qarnı dardı,

Çox pis havası vardı.

Timsahın qarnında hey

Zarıyırdı

Barmaley:

"İncitmərəm heç kəsi,

Uşaqları sevərəm.

Lap kəsildi nəfəsim,

Öldürməyin, amandır,

Burda halım yamandır,

Heç kəsi incitmərəm,

Heç kəsə zülm etmərəm"

Barmaleyin halına

dözməyib daha

Yalvardılar uşaqlar

Timsaha:

"Pislikdən əl çəkirsə,

Göz yaşları tökürsə,

Tərgidirsə hər şeyi,

Bağışla

Barmaleyi.

Xahiş edirik ki, sən

Onu bizə verəsən,

Gedək

Leninqrada;

Aparaq biz onu da".

Timsah dartdı qaşını,

Tez tərpətdi başını.

Yekə ağzı açıldı.

Çıxdı ordan

Barmaley,

Şən, mehriban

Barmaley:

"Ay can, ay can,

Leninqrad!

Ay can, ay can,

Şadam, şad!"

Rəqs eləyir

Barmaley, Barmaley:

"Zalımlığı atdım, ey, atdim ey.

Bişirərəm mən hər şey, mən hər şey.

Uşaqlar da yeyər, hey, yeyər hey.

Bazar-bazar gəzərəm,

Gəzərəm, mən haylaram.

Pul almaram uşaqlardan,

Şirin qoğal paylaram,

Gətirib şəkərçörək

Deyərəm: yeyin görək.

Vanya üçün,

Tanya üçün

Məndə olar qoğallar:

Nanəcövhərli,

Ballı, şəkərli

Dadlı, ləzzətli.

Gəlin alın,

Razı qalın,

Bir qəpik də verməyin.

Çünki bilin:

Barmaley

Lap balaca uşaqları

Çox sevir.

Sevir, sevir, sevir

Bapbalaca uşaqları

Çox sevir".