Gülzar nənə

Xilaskarlar

(Hekayə)

ay günlərindən biri idi. Lalə ilə Rəşad bağda dincəlirdilər. Bağ çox gözəl idi. Hər tərəf yaşıllıq, gül-çiçəklikdi. Bağ evi dənizə yaxın yerdə yerləşirdi. Hər gün dənizdə çimmək, onun sahilində oynamaq uşaqların çox xoşuna gəlirdi. Amma ara verməyən külək neçə gün idi ki, uşaqları dənizdə çimməkdən məhrum eləmişdi. Onlar hər gün dənizin sahilinə gedir, reproduktordan xilasetmə işçilərinin “Bu gün dənizdə çimmək qadağandır”, sözlərini eşidəndə çox məyus olurdular.

Bu gün də Rəşadla Lalə həmişəki kimi dənizə getdilər. Elə bil dənizdə təlatüm var idi. İri dalğalar hirslə özlərini sahilə çırpırdılar. Çimərlikdə adam da azdı. Belə küləkli havada çimmək də çox qorxulu idi. Rəşadla Lalə az da olsa çimmək istədilər. Amma iri, hündür dalğalar onlara aman vermədi. Qaşqabaqlarını töküb qumluqda oturdular. Lalə dənizdən bir az küskün dodaqlarını salladı. Elə bil dəniz onların küsməyinə dözmədi, az keçmədi ki, sakitləşdi.

Çimməyə hazırlaşırdılar ki, Rəşad uzaqda bir qaraltı gördü. Suitiyə oxşayırdı. Uşaqlar suitiyə baxmaq üçün onun yanına qaçdılar. Suiti yaralanmış, özü də əsim-əsim əsirdi. Lalə dedi: “Yazıq heyvan yaralanıb, yəqin o daha heç vaxt üzə bilməyəcək. Adamın baxmağa ürəyi gəlmir”.

“Gedək”, - dedi Rəşad.

Amma Lalə getmək istəmir, ürəyindən suitiyə kömək etmək keçirdi. Onun gözləri yaşarmışdı. Fikirləşirdi ki, yəqin onun da anası var, indi ora-bura üzüb balasını axtarır. Bu fikirlərlə Lalənin gözlərindən yaş axmağa başladı. Elnur görməsin deyə, tez gözlərinin yaşını sildi. Birdən gözünə suitinin qarnına girmiş qamış parçasına sataşdı. Qamış batan yerin ətrafı qıpqırmızı idi. Lalə onu Rəşada göstərib dedi:

- Rəşad, bax, suitinin qarnına nəsə batıb, yəqin ki, ona görə üzə bilmir.

Rəşad diqqətlə baxıb qamışı gördü:

- Düz deyirsən Lalə, yəqin ona görə dalğalar onu sahilə atıb.

Lalə suitini tumarladı:  

- Yazıq heyvan, bax, yaranın ətrafı da qıpqırmızıdır. Yəqin ki, qamış neçə gündür onun qarnına girib. Yara çirk eləyib,  ola bilsin ona görə də indi suiti üzə bilmir. 

Rəşad dedi:

- Gəlsənə, qamışı onun qarnından çıxardaq, qoy əziyyət çəkməsin, yazıqdır.

Onlar suitinin sağalacağına əmin olmasalar da qamışı dartıb suitinin qarnından çıxartdılar. Suiti ağrıdan sanki insan kimi qışqırdı. Uşaqlar onu incitdiklərinə peşman oldular. Amma bir azdan suiti sakitləşdi. Sakitləşən kimi də dənizə doğru dartınmağa başladı. Lalə başa düşdü ki, o su istəyir. Tez bir qab tapıb suitinin başına, ağzına su tökdü.  Bundan sonra suitinin halı lap yaxşılaşdı. O, sürünə-sürünə dənizə tərəf getdi. Uşaqlar sevindilər. Suiti üzə-üzə uzaqlaşıb gözdən itdi. Sonuncu dəfə başını sudan çıxarıb Rəşad və Lalə səmtə baxdı. Rəşad və Lalə əlini qaldırıb ona əl elədilər. Lalənin gözəlrindən bu dəfə iki damla sevinc göz yaşı axdı. Rəşad isə məğrur-məğrur dayanmışdı. Axı onlar suitini ölümdən xilas eləmişdilər.