Mənəvi sərvətimiz

Четверг, 23 Февраль 2012 11:42

HAQSIZLIĞIN DƏRDLİ AHƏNGİ

Haqsızlığın dərdli ahəngi

1992-ci ilin 26 fevral

Xocalı soyqırımına ithaf

Şaxta nəfəslərdə buz donduranda,

Göz göynədi yandı dərdlər əlindən.

Güllə yanğını el odlandıranda,

Gözümdə yaş dondu namərd əlindən.

Şaxtalı, ayazlı ağ bir gecə,

Çoxaldı işıği ayın, ulduzun.

Gördüm ki işğalçı zalımdır necə,

Buludun lələyi olmuşdu uzun.

Düşmən yollar üstə tökürdü güllə,

Qılınc şaxta naxış çəkirdi gülə.

Ürəyim sıxıldı bu mənzərədən,

Qar altda nur gözlər bənzədi tülə.

Buz tək donanların üstə düşəndə,

Sovet bayrağının al qırmızı rəngi.

Ən acı duyğular oyatdı məndə,

Belə haqsızlığın dərdli ahəngi.

Ayın ağ ziyası dərd kirşanlandı,

Baxan deyərdi: ay qaldırdı üsyan.

Məskənində kimi kim nişan aldı,

Nə toy tutdu elə güllə və boran.

Bu qarlı şaxtalı qış axşamı,

İki işğalçının qəsdi tamahı,

Qanlı sinələrdə yuksəltdi ahı,

Gözlərimdə yandı intiqam alovu.

26.02.1993

Опубликовано в Rəfiqə Məmmədova

Подробнее ...

Четверг, 23 Февраль 2012 11:32

BİZİM BAĞ

Rəfiqə Məmmədova

Bizim bağ

il-çil toyuq kürt düşmüşdü. Nənə yumurtaları onun altına qoymuşdu. Karton qutunu da hinə qoydu. Onu heç kim narahat etməzdi.

Bu vaxt Selinin ağlına gəldi ki, karton qutunu götürüb evə gətirsin.

Kürt toyuq üstündə oturduğu yumurtaları əzməsin deyə bərkdən qaqqıldadı.

Qaqqıltı Selini qorxuzdu. Ağladı. Səsə nənəsi çölə çıxdı. Soruşdu:

Selin niyə ağlayırsan?!

Mən kürt toyuğu evə gətirmək istəyirdim. O bərkdən qırt-qırt elədi, üstümə atılmaq istədi.

Qızım, hansı toyuq razı olar ki, onu yumurtaların üstündə narahat edəsən? Ona toxunmaq olmaz. Dimdiyi itidir. Göz çıxardar! O yumurtaları isidir.

Əmisi Şakir qaça-qaça gəldi. Selini qucağına aldı. Onun üzündən

öpə-öpə dedi:

- Selin, belə iş eləmə! Ən sakit toyuq da yumurta üstündə oturanda çox həssas olur!

Nənəsinin başı işə qarışanda Selin hinə baş çəkirdi. Onun səbri çatmırdı, toyuğun qutusunun ağzını bərk bağladı, sürüdü, silkələdi. Ərik ağacının haçasına çıxdı. Qutunu da özüylə yuxarı dartdı. Qutu əlindən sürüşüb yerə düşdü. Qutu çevrildi. Yumurtaların biri də sınmadı. Çil-çil on bala çıxartdı. Yumurtalar lax çıxmadı. Nənə sevindi. Cücələr çox sağlam idi. Anaş onları özü ilə gəzdirir, səylə yer eşələyir, dən tapırdı. Balalar basa-bas sala-sala dəni dimdikləyirdilər.

İki cücə isə acından ciggildəyirdi. Özlərinə dən tapa bilmirdilər. Bunu görəndə Selin hirslənirdi. Şakir əmisi onlara diqqətlə baxdı və bərkdən güldü:

Bu quş yumurtalarını onun altına kim qoyub?

Selin sevincək dedi:

Mən! Qarajda quş yuvası var, nərdivanla çıxıb götürdüm! Çil-çil hində olmayanda qutuya qoydum!

Şakir əmisi dedi:

Qızım, quş balalarını anası yedizdirir! Özün çox görmüsən, quş yuvası bağımızda çoxdu, sən onlara çox baxmısan! Balalar ağzını açır, ana dimdiyində gətirdiyi dəni onun dimdiyinə tərəf tutur, bala da yemi götürür! İndi isə biz onları böyütməliyik!

Selin sevindi. Birdən gülə-gülə dedi:

Əmi, axı mənim dörd yaşım var, çox şeyi bağımızda öyrənəcəm!

Nənə cücələri sözlə oxşayırdı:

Qırt yırğalandıqca,

Qaq-qaqı artıqca,

Çıxdı qabıqdan

Sarı ətcəbala.

Bir ətcəbala ki,

Rəngi sarı, çil-çil

Quş tək ötür dil-dil.

Dimdiyi ağ qədəh.

Gözləri qap-qara,

Baxır qorxa-qorxa.

Ona maraqlıdı

Bu işıqlı dünya,

İncə dırnaqlıdı

Hey baxar aya!

Selin əl çaldı. O şeiri və nağılı çox sevən qızdı. Qulaq asmaqdan yorulmazdı!

20.05.2009

Опубликовано в Rəfiqə Məmmədova

Подробнее ...

Четверг, 23 Февраль 2012 11:23

DOLU

Rəfiqə Məmmədova

Dolu

Göy güruldadı,

Şaqqıltı saldı.

Bulud söküldü,

Dolu töküldü.

Qızıl güllə tək,

O uça-uça.

Atəşə tutdu,

Şip-şirin tutu.

Dalbadal çırpdı,

Bar çiçəyini.

Bağ göyçəyini,

Gönçə göz qırpdı.

Bir an içində

Ağacı yıxdı.

Su içimində,

Hesabdan çıxdı.

Nənə karıxdı,

Yaman darıxdı:-

Zülmün cəzası,

Olmaz zalıma!

22.07.2009

Опубликовано в Rəfiqə Məmmədova

Подробнее ...

Среда, 22 Февраль 2012 15:51

XOCALI

XOCALI REKVİYEMİ

Vahid Əziz

1nsan öldü, ortasınnan il qırıldı,

Bir şikəstə oxuyurdum

havalanıb zil qırıldı,

Yuva quran bir qaranquş

qatdı Tanrının başını –

Xoçalıda el qırıldı.

Qar altında torpaq yatar,

bənizində dırmaq yeri,

Bu çadırda bir qarı var

üz-gözündə dırnaq yeri,

qaranquşlar yuva qurar

Sarayların eyvanında,

Çöllərdəki bu çadırlar

qismətlərin sınaq yeri,

Qürbət yerdə qəbir qazdım,

bu torpaqa naşı olan bel qırıldı,

Torpaq - qara,

torpaq namərd, üzü soyuq,

Hər tərəfi qəbir yeri -

çala-çala, oyuq-oyuq,

Milyon ildi göy üzünü oxuyuruq.

Göylərdəki həqiqəti

Höccələyən neçə-neçə dil qırıldı,

Ulduzların işıqları

göydə neçə dolaşdısa,

bir səhərin - üfüqlərçün toxuduğu

tül qırıldı.

Elə yanıb, bu torpaqda

bunnan sonra heç qanqal da bitən deyil,

Burda düşmən nəğmə deyər,

burda yağı rəqs eləyər,

içimizdə ola-ola bu yerlərdə

biz yoxuqsa -

bəlkə bura Vətən deyil?!

Ovcumda başım ağardı,

neçə-neçə tel qırıldı...

YARALANDI XOCALIM!

Pərvanə Dünyamalıqızı

Millətimin göz yaşları, ahı yerdə qalmayacaq,

Son nəfəsdə döyüşəcək,vətənindən doymayacaq,

Düşmənlərə torpağını, varlığını satmayacaq,

Torpağına qanlar axdı, yaralandı Xocalım.

Şaxtalı qış gecəsində parçalandı Xocalım.

Gecə isti ocağından, qucaqlayıb körpəsini qaçdı ana,

Odlu güllə sinəsini parçaladı, körpəsiylə çökdü ana.

Buraxmadı ağuşundan körpəsini, qar üstündə dondu ana.

Torpağına qanlar axdı, yaralandı Xocalım,

Şaxtalı qış gecəsində parçalandı Xocalım.

Gecə yağan düşmən odu Xocalını hey odladı,

Anaların balam deyən şirin dili yaman yandı,

Qar üstündə o günahsız insanlarım donub qaldı,

Torpağına qanlar axdı, yaralandı Xocalım

Şaxtalı qış gecəsində parçalandı Xocalım.

Sevinməsin düşmən ordu, hər insanın bir ahı var,

Donan məzlum insanların başı üstə Allahı var,

O, torpaq ki bizimkidir, bu günün də sabahı var,

Ağı deyək, nalə çəkək, sinəsi qan Xocalım.

Şaxtalı qış gecəsində parçalandı Xocalım.

Bu millətin harayını eşit hər an Ulu Tanrım.

Ruhlar yaman imdad edir, bu fəryada gizli yandım.

Üzü üstə donub qalan insanları,qəlbim sandım.

Ağı deyək, nalə çəkək, sinəsi qan Xocalım.

Şaxtalı qış gecəsində,parçalandı Xocalım.

Ağlama sən Ana Vətən düşmənlərin önündə.

Qaytaracaq Xocalımı millət durub sözündə.

“Pərvanə”yəm, yalvarıram Heydarımın, İlhamımın önündə.

Qaytar mənə, qaytar mənə, yaralıdır Xocalım.

Şaxtalı qış gecəsində parçalandı Xocalım.

Haqsızlığın dərdli ahəngi

1992-ci ilin 26 fevral

Xocalı soyqırımına ithaf

Rəfiqə Məmmədova

Şaxta nəfəslərdə buz donduranda,

Göz göynədi yandı dərdlər əlindən.

Güllə yanğını el odlandıranda,

Gözümdə yaş dondu namərd əlindən.

Şaxtalı, ayazlı ağ bir gecə,

Çoxaldı işıği ayın, ulduzun.

Gördüm ki işğalçı zalımdır necə,

Buludun lələyi olmuşdu uzun.

Düşmən yollar üstə tökürdü güllə,

Qılınc şaxta naxış çəkirdi gülə.

Ürəyim sıxıldı bu mənzərədən,

Qar altda nur gözlər bənzədi tülə.

Buz tək donanların üstə düşəndə,

Sovet bayrağının al qırmızı rəngi.

Ən acı duyğular oyatdı məndə,

Belə haqsızlığın dərdli ahəngi.

Ayın ağ ziyası dərd kirşanlandı,

Baxan deyərdi: ay qaldırdı üsyan.

Məskənində kimi kim nişan aldı,

Nə toy tutdu elə güllə və boran.

Bu qarlı şaxtalı qış axşamı,

İki işğalçının qəsdi tamahı,

Qanlı sinələrdə yuksəltdi ahı,

Gözlərimdə yandı intiqam alovu.

26.02.1993

Опубликовано в Qeyd edirik

Подробнее ...

Понедельник, 21 Ноябрь 2011 16:30

"Ümumdünya Yol Qəzaları Qurbanlarının Xatirə Günü" anıldı

images

Yol hərəkətində təhlükəsizliyin təmin edilməsi, təbliğat işinin gücləndirilməsi məqsədi ilə Bakı şəhər DYP İdarəsi və Bakı Şəhəri üzrə Təhsil Idarəsinin 46 saylı Məktəbdənkənar Tərbiyə Işi Mərkəzi birgə fəaliyyət planına uyğun olaraq 1991-ci ildən başlayaraq 21 noyabr Ümumdünya Yol Qəzaları Qurbanlarının Xatirə Gününü qeyd edir. Tədbirin keçirilməsində məqsəd yol-qəza hadisələrində həlak olanların xatirəsini yad etməklə qəzalarda əlil olanlara maddi və mənəvi dəstək göstərmək, ictimaiyyətin diqqətini bu məsələyə cəlb etməkdir.

Опубликовано в Xəbərlər

Подробнее ...

Среда, 15 Февраль 2012 17:40